เล่มนี้อ่านแล้ว

Pongson อ่าน ตา(ย)ไม่หลับ แล้ว Like มาก อยากบอกต่อ

 

       เรื่องสั้นสยองขวัญแปดเรื่องภายใต้ธีมนอนไม่หลับ แต่บางเรื่องก็ไม่ได้สยองขวัญเสียทีเดียว เป็นเขย่าขวัญบ้าง พิศวงบ้าง หักมุมบ้าง ทุกเรื่องมีการทิ้ง hint เอาไว้อย่างชัดเจนว่าจะถูกหยิบมาใช้อีกแน่ ๆ ในตอนท้าย เรื่องแรก ๆ เป็นเรื่องสั้นสยองขวัญที่ทำงานตามวัตถุประสงค์ได้ดีเลย อ่านแล้วเหมือนกำลังดูหนังสี่แพร่งอยู่อย่างไรอย่างนั้น ชอบสามเรื่องแรกมาก ๆ 

       “ใต้คลุมโปง” - น่ากลัวสุด เหมือนสี่แพร่งอย่างที่บอก ผสมกับเหม เวชกรหน่อย ๆ (หน่อยเดียวนะ)

       “อุณหภูมิปะทุ” - โอ้โห เอาบ้านสวนไทยมาผสมจุนจิ อิโตะได้ลงตัวมาก ตอนอ่านนี่ได้กลิ่นงานจุนจิ อิโตะอย่างแรง ชอบบ้านที่มีช่องลับหับห้องแปลก ๆ แบบนี้

       “ใคร…ในแชต” - สนุกมาก เขียนทั้งเรื่องเป็นบทสนทนาในแชตเหมือนจอยลดา ไม่น่ากลัว แต่ลุ้นและตลก รู้ว่ามีหักมุมแน่ ๆ เลยอ่านเร็วมาก

       หลังจากสามเรื่องแรกไป ความสยองขวัญลดลงหน่อย แต่แทนด้วยความสนุก ลุ้น น่าติดตาม มีทั้งพิธีแต่งงานกับศพแบบจีน, ซอมบี้บนถนนต่างจังหวัดตอนดึก ๆ, โทรทัศน์ในโรงแรมที่ถ่ายทอดเหตุการณ์ในห้องที่เราพักวนเป็นลูป ๆ, ดราม่าดำมืดในเกมอำนาจของหมู่พระสงฆ์ในวัดติดป่าช้า - เห็นได้ชัดว่าจะเริ่มปูทางไปสู่อะไรบางอย่างในตอนท้ายที่เป็นภาพใหญ่ เลยทำให้ชวนเร่งเร้าพลิกหน้าต่อไปเร็ว ๆ 

       ซึ่งพอมาถึงเรื่องสุดท้าย “ตาไม่หลับ” ก็จริงดังคาด hint ทั้งหมดที่ทิ้งไว้และปูมาตั้งแต่บทแรก ถูกเอามาร้อยเข้าด้วยกันหมดเลย และมาด้วยอารมณ์พิศวงเหมือน Twilight Zone (ชวนให้นึกถึงการสร้างโลกพิศวงแบบหนังเรื่อง The Cell หรือ 2001: A Space Odyssey อย่าเข้าใจผิดล่ะว่าเนื้อเรื่องเหมือน ไม่ได้บอกว่าเนื้อเรื่องเหมือนนะ) ชอบโลกพิศวงในตอนสุดท้ายนี้มาก ๆ เหมือนความฝันประหลาด ที่เป็นความฝันแบบที่คนเราจะฝันจริง ๆ ประเภทที่คนในชีวิตเราที่เรารู้จักแต่พวกเขาไม่รู้จักกันกลับมาอยู่ด้วยกันได้ สถานที่ที่ไม่รู้มีอยู่จริงในโลกหรือเปล่า แต่อยู่ที่หนึ่งอยู่ดี ๆ เดินเลี้ยวมาก็เป็นอีกที่หนึ่ง อะไรแบบนี้ ซึ่งชอบมาก ๆ

 

 

Facebook : Pongson Arunsintaweeporn

Link : https://www.facebook.com/pongson