‘แพรว’  ไม่รู้ว่า ‘ใคร’  เคยเป็นเจ้าของรองเท้ามือสองที่เธอซื้อมา

                รู้เพียงแต่ว่าหลังจากได้มันมาครอบครอง...ชีวิตของเธอก็ ‘ไม่ปกติ’ อีกเลย

                ทุกครั้งที่หายใจเข้า...เหมือนได้ยินเสียงแห่งความเศร้าโชยมากับสายลม

                ทุกครั้งที่หายใจออก...เหมือนได้ยินเสียงใครพร่ำกระซิบบอกถึงความแค้น

                ในยามที่หลับตานอน...เหมือนมีคนมาหนุนหมอนใบเดียวกับเธอ

                ในยามที่ลืมตาตื่น...เหมือนได้ยินเสียงสะอื้นแผ่วเบาอยู่ข้างกาย

                ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่แพรวเล่า  มีเพียง ‘ว่าน’ แฟนหนุ่มของเธอเท่านั้น...ที่เชื่อ

                และแม้ว่าเขาจะพยายามช่วยหาทางออกด้วยการพาเธอหนีไปให้ไกลๆ

                หากเธอก็ไม่สามารถหนีพ้น...  ‘มัน’  ยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เธอตลอดเวลา

                ทำให้เกิดคำถามที่ว่า  ‘มัน’  เป็น ‘ใคร’  และต้องการอะไรจากเธอกันแน่ ?

                . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

                กระทั่ง  ‘ความลับ’  จาก ‘คนตาย’  ถูกถ่ายทอดสู่  ‘คนเป็น’

                สิ่งที่แพรวได้เรียนรู้ก็คือ...อย่าเชื่อใน  ‘สิ่งที่เห็น’

                เพราะเธออาจจะมีโอกาสได้ชื่อว่า ‘คนเป็น’  อีกไม่นาน!

                เรื่องราวคนเล่าเรื่อง

                ‘ภาคินัย’ เป็นคนสุโขทัย  ไปเติบโตที่เมืองเพชรบุรี  ก่อนจะเข้ามาเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร  เป็นคนรัก การอ่านมาตั้งแต่เด็ก และเริ่มต้นฝึกฝนความเป็นนักเขียนด้วยการเขียนกลอนวัยรุ่น  ต่อเนื่องมาจนถึงเขียนบทความ  และได้รวมเล่มเป็น ครั้งแรกกับสำนักพิมพ์อักขระบันเทิงเมื่อปี 2547  จากนั้นจึงมีผลงานต่อเนื่องเรื่อยมา  ทั้งงานประเภทรวมบทความ  และนวนิยาย  อีกทั้ง ยังเคยมีโอกาสได้ทำงานเขียนบทละครอีกด้วย 

                ปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ  มีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่อง  ซึ่งมีนวนิยายที่เขียนได้รับความสนใจนำไปสร้างเป็นละครแล้ว หนึ่งเรื่อง  คือ ‘ปมรักรอยอดีต’  ที่ฉายทางสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7